Veranderen als je er aan toe bent

De verandering van pop naar vlinder is een veel gebruikte metafoor voor ontwikkelingsprocessen. En niet voor niets. Metaforen zijn beelden die iets met ons doen. Ze laten zien wat er aangesproken wil worden in ons onbewuste en wat ons aanzet in onze kracht.
In het lifelab werken we met de Talentscan: een combinatie van beelden uit het (collectieve) onbewuste en taal (bewuste) waarmee helder wordt waar kracht ligt, wat overlevingsgewoonte is en hoe je ontwikkelingspotentieel kan inzetten.

In het weekend na de afsluiting van het LifeLab word ik wakker van de wekkerradio. Een item over de rievierrombout. De wat? Het betreft een beschrijving van het “uitsluipen” van een libelle uit haar voorgaande gedaante. Er is een filmpje van.
https://www.youtube.com/watch?v=oxfU2L0Unc0

Wie het geduld heeft het filmpje af te zien (3 hele minuten) ziet een prachtige metamorfose: Het zich langzaam ontdoen van een harnas, het ontvouwen, het droog-vliegen met de tere vleugels….

De dwergjes van Tuil

Het beeld van mijn 5 jarige dochter komt in me op. Tijdens de meivakantie leerde ze zichzelf lezen in “De dwergjes van Tuil”. Ik zag haar serieus op de vol-beschreven bladzijde staren en dacht: Grappig, die doet alsof ze leest. Totdat ze regelmatig een woord aanwees: ‘Mamma, wat staat daar?’ en even later de bladzijde omsloeg. ‘wat doe je Hester?’ ‘Ik lees’ en ze leest de eerste alinea voor.

Hester is altijd mijn grote voorbeeld geweest dat leren, nieuwe dingen doen, vanzelf gaat als je er aan toe bent. En hoe leuk is dat ze leerde lezen met het prachtige verhaal van eigenwijze Kleine Pier en zijn vriendschap met Daphne, de vlinder die haar eigen weg gaat.

Kleine Pier

Vaak voel ik me als coach en trainer als Kleine Pier:

“Drie dagen later was er nog niets gebeurd. De cocon hing doodstil aan de heitak en na zes dagen nog steeds. [….] De zevende dag bewoog de cocon weer. Hij schudde en trilde; en er was geen wind. Kleine Pier schoot overeind en keek met open mond toe, want daar gebeurde werkelijk een wonder. Het dradending brak open en er kroop iets nat en kleverigs uit. Het leek helemaal geen vlinder, het leek een kapotte paraplu, maar langzamerhand werd de paraplu groter en strakker en minder kapot, en opeens zag kleine Pier dat het vleugels waren. Twee grote vleugels, zwart, wit en rood. [….]
Het diertje trilde. ‘Niet bang zijn,’ fluisterde Kleine Pier. ‘Niet bang zijn hoor, ik doe je niks. Ik vind jou lief, en mooi, zo mooi.’
[….] De vlinder draaide zich om, ging recht overeind zitten op het puntje van de tak en begon met haar vleugels te zwaaien. [….] Ze draaide haar voelsprieten naar alle kanten, en opeens dwarrelde ze weg, als een blaadje in de wind. [….] De vlinder steeg hoger en hoger in de blauwe lucht, tot het leek of ze in de gouden zon verdween.”
(citaat uit De dwergjes van Tuil, Paul Biegel 1976)

Het moet anders en dat kan

Deelnemers aan het lifelab weten dat ze toe zijn aan verandering. Ze willen “het” anders doen dan tot nu toe. De tot nu toe gevolgde strategie heeft hen goed gediend, maar werkt niet meer. Ze willen vooruit in hun werk, in hun relatie, uit de eeuwige vermoeidheid, loskomen van schuldgevoel over tekortschieten….Het moet anders en dat kan.

In een periode van 3 maanden zien we prachtige metamorfoses. Wat er in zit komt er uit. De knellende patronen worden onderzocht en nieuwe competenties worden aangesproken en ingezet.

Anders dan bij libelles kunnen mensen vaker een metamorfose ondergaan. Iedere keer als gedrag je niet verder helpt in je leven, ben je in staat om op onderzoek uit te gaan en alternatieven aan te spreken. In het lifelab krijg je de basis mee waarop je altijd kan teruggrijpen een gewenste verandering aan te gaan.
Iedere keer ben ik dankbaar dat ik een groep mensen mag faciliteren om dit proces aan te gaan en hun verandering te zien. Op hun moment, op hun manier, langs hun weg.

Ben je ook toe aan een stevige basis voor verandering? https://lifelab.nu/contact/